Κατά τη διάρκεια ενός καταθλιπτικού επεισοδίου, το άτομο βιώνει καταθλιπτική διάθεση (αίσθημα λύπης, ευερεθιστότητας, αίσθημα άδειου), απώλεια ευχαρίστησης ή ενδιαφέροντος για δραστηριότητες, το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας, σχεδόν κάθε μέρα, για τουλάχιστον δύο εβδομάδες. Υπάρχουν επίσης πολλά άλλα συμπτώματα, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν κακή συγκέντρωση, αισθήματα υπερβολικής ενοχής ή χαμηλής αυτοεκτίμησης, απελπισία για το μέλλον, σκέψεις για θάνατο ή αυτοκτονία, διαταραγμένο ύπνο, αλλαγές στην όρεξη ή το βάρος και αίσθημα ιδιαίτερης κούρασης ή χαμηλής ενέργειας.

Σε ορισμένα πολιτισμικά πλαίσια, μερικοί άνθρωποι μπορεί να εκφράσουν τις αλλαγές της διάθεσής τους πιο εύκολα με τη μορφή σωματικών συμπτωμάτων (π.χ. πόνος, κόπωση, αδυναμία). Ωστόσο, αυτά τα σωματικά συμπτώματα δεν οφείλονται σε άλλη ιατρική πάθηση.

Κατά τη διάρκεια ενός καταθλιπτικού επεισοδίου, το άτομο αντιμετωπίζει σημαντικές δυσκολίες σε προσωπικούς, οικογενειακούς, κοινωνικούς, εκπαιδευτικούς, επαγγελματικούς ή/και άλλους σημαντικούς τομείς λειτουργίας.

Ένα καταθλιπτικό επεισόδιο μπορεί να κατηγοριοποιηθεί ως ήπιο, μέτριο ή σοβαρό ανάλογα με τον αριθμό και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων, καθώς και το αντίκτυπο στη λειτουργία του ατόμου.

Υπάρχουν διάφορα μοτίβα διαταραχών της διάθεσης, όπως:

• Καταθλιπτική διαταραχή ενός επεισοδίου, που σημαίνει το πρώτο και μοναδικό επεισόδιο του ατόμου.
• Υποτροπιάζουσα καταθλιπτική διαταραχή, που σημαίνει ότι το άτομο έχει ιστορικό τουλάχιστον δύο καταθλιπτικών επεισοδίων. 
• Διπολική διαταραχή, που σημαίνει ότι τα καταθλιπτικά επεισόδια εναλλάσσονται με περιόδους μανιακών συμπτωμάτων, τα οποία περιλαμβάνουν ευφορία ή ευερεθιστότητα, αυξημένη δραστηριότητα ή ενέργεια και άλλα συμπτώματα όπως αυξημένη ομιλία, “αιχμηρές” σκέψεις, αυξημένη αυτοεκτίμηση, μειωμένη ανάγκη για ύπνο, διάσπαση προσοχής και παρορμητικότητα 

(πηγή: WHO 2021)