Παλμικά ηλεκτρομαγνητικά πεδία και DPN.
Περίληψη μελέτης
Πραγματοποιήθηκαν κλινικές και ηλεκτροεναυγγραφικές μελέτες σε 121 ασθενείς με διαβητική πολυνευροπάθεια (DPN) πριν και μετά από θεραπεία με παλμικά ηλεκτρομαγνητικά πεδία. Διαμόρφωση πεδίων (PEMF-CM) σε διαφορετικές συχνότητες (100 και 10 kHz).
Οι ασθενείς εξετάσθηκαν με κλίμακες TSS και NIS LL. Οι εξετάσεις έδειξαν συσχέτιση μεταξύ της σοβαρότητας των κύριων υποκειμενικών και αντικειμενικών επιδράσεων της νόσου και του σταδίου του DPN. Η σοβαρότητα των μεταβολών στη συσκευή περιφερικής νευροκινητικής κατά τμήματα – μειώνεται στη μυϊκή βιοηλεκτρική δραστηριότητα. Ο ρυθμός αγωγής της ώθησης κατά μήκος των εκροών ινών των περιφερικών νεύρων, εξαρτάται από το στάδιο της DPN και του σακχαρώδη διαβήτη. Τα σημαντικότερα ηλεκτροευρυθρολογικά σημάδια του DPN φανέρωσαν μειώση των αντανακλαστικών Η και της σχέσης Ηmax/Mmax στους μυς των ποδιών.
Η θεραπεία με ηλεκτομαγνητικά πεδία διευκόλυνε την υποχώρηση των κύριων κλινικών συμπτωμάτων της DPN και βελτίωσε την αγώγιμη λειτουργία των περιφερικών νεύρων. Επιπλέον, βελτίωσε την κατάσταση των προσαγωγών και βελτίωσε την αντανακλαστική διέγερση των λειτουργικά διαφορετικών κινητικών νευρώνων στο νωτιαίο μυελό. Το PEMF-CM στα 10 khz βρέθηκε να έχει θεραπευτική αποτελεσματικότητα, ιδιαίτερα στους ασθενείς με διαβητική πολυνευροπάθεια σε αρχικό στάδιο.
ΣΚΟΠΟΣ
Μελέτη της επίδρασης χαμηλής συχνότητας παλμικού ηλεκτρομαγνητικού πεδίου (PEMF) 600 και 800Khz, αντίστοιχα, στη διαχείριση ασθενών με διαβητική πολυνευροπάθεια.
ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑ
Η μελέτη ήταν μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή που διεξήχθη στο Guru Nanak Dev University και στο Medical College, Amritsar, Ινδία με διαφορετικό πειραματικό σχεδιασμό.
ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ
Τριάντα άτομα ηλικίας 40-68 ετών με DPN στα στάδια N1a, N1b, N2a κατανέμονται τυχαία σε 3 ομάδες των 10 ατόμων. Οι ομάδες 1 και 2 υποβλήθηκαν σε θεραπεία με PEMF χαμηλής ισχύος 600 και 800-KHz για 30 λεπτά για 12 συνεχόμενες ημέρες. Η ομάδα 3 χρησίμευσε ως έλεγχος στη συνήθη ιατρική θεραπεία της διαβητικής πολυνευροπάθειας (DPN). Τα άτομα με νευροπάθεια εξαιτίας οποιασδήποτε αιτίας εκτός του διαβήτη αποκλείστηκαν. Οι παράμετροι αγωγής του πόνου και του κινητικού νεύρου αξιολογήθηκαν πριν και μετά τη θεραπεία.
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ
Η σχετική t-test και η μη σχετιζόμενη t-test χρησιμοποιήθηκαν για ανάλυση δεδομένων.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Στην πειραματική ομάδα 1 και 2 παρατηρήθηκε σημαντική μείωση στον πόνο. Επιπλέον υπήρξε στατιστικά σημαντική βελτίωση (P <0,05) στην ταχύτητα αγωγιμότητας του νεύρου.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Η θεραπεία με ηλεκτρομαγνητικά πεδία χαμηλής συχνότητας μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως συμπλήρωμα στη μείωση του νευροπαθητικού πόνου καθώς και για την επιβράδυνση της εξέλιξης της νευροπάθειας σε σύντομο χρονικό διάστημα.
